กะบ่เข้าใจคือกันเป็นหยังต้องเป็นแบบนี้
ต้องอกหักอีกแล้วซั่น ตี้ย้อนเจ้าบ่พอ
เจ้าเข้ามาตั๋วให้อ้ายจัดเต็ม
กับความฮักของเจ้าแท้น้อ
แล้วเจ้ากะป๋าให้อ้ายคอยรอความฮักจากเจ้า
ย้อนคำว่าเจ็บมันเข้ามากัดกินสมอง
กะย้อนว่าฮักเฮาสองมันได้จบลงแล้ว
สิอ่วยหาเจ้ากะบ่มีแปวย้อนเจ้าเปิดโตเขาแล้ว
เจ้าฆ่าอ้ายได้อย่างเลือดเย็น
ฮู้บ่มันโคตรสิเสียความฮู้สึกเลย
ฮักที่โตอ้ายให้ไปมันโคตรไร้ค่า
เจ้าเฮ็ดคือจั่งกับอ้ายบ่มีโตตน บ่มีน้ำตา
บ่ฮู้แน่ว่ามันฮอมสิตายแล้วตอนนี้
เกิดได้ใหญ่มาบ้เคยสิเจ็บคักปานนี้
เปิดใจให้ไผกะมีแต่ช้ำอยู่เบิ่ดปีซั่นบ้อ
บ่เคยพบเคยพ้อ ว่าฮักแท้ หน้าตามันเป็นแนวได๋
ย้อนคำว่าเจ็บมันเข้ามากัดกินสมอง
กะย้อนว่าฮักเฮาสองมันได้จบลงแล้ว
สิอ่วยหาเจ้ากะบ่มีแปวย้อนเจ้าเปิดโตเขาแล้ว
เจ้าฆ่าอ้ายได้อย่างเลือดเย็น
ฮู้บ่มันโคตรสิเสียความฮู้สึกเลย
ฮักที่โตอ้ายให้ไปมันโคตรไร้ค่า
เจ้าเฮ็ดคือจั่งกับอ้ายบ่มีโตตน บ่มีน้ำตา
บ่ฮู้แน่ว่ามันฮอมสิตายแล้วตอนนี้
เกิดได้ใหญ่มาบ้เคยสิเจ็บคักปานนี้
เปิดใจให้ไผกะมีแต่ช้ำอยู่เบิ่ดปีซั่นบ้อ
บ่เคยพบเคยพ้อ ว่าฮักแท้ หน้าตามันเป็นแนวได๋
บ่เคยพบเคยพ้อ ว่าฮักแท้ หน้าตามันเป็นแนวได๋